SYLLA

SYLLA

integrô nomine, Luc. Cornelius Sylla, Romanus nobilis, ex antiquâ Scipionum familia, sextus a Cornelio Rufo, qui, in bello contra Pyrrhum, ex praecipuis Romanorum ducibus fuit. Haec cum multum pristini splendoris et opulentiae amisisset, is a scorto quodam nobili haeres scriptus, ut et a socur, multum auctus est: in adolescentia omnibus vitiis inquinatus. Quaesturam sub Matio, sub quo in Gallia meruit, adeptus, in hac vitam omnem pentius commutavit. Literis Graecis et Latinis bene cruditus, facundus, acer, astutus, gloriae cupidus, sui securus, pecuniae maximus largitor, animô grandis; ut de illo dubitavi potuerit (inquit Sallustius Hell. Iugurib. c. 95.) fortior ne, an felicior esset. Missus a Mario ad Bocchum regem legatus, Iugurtham vinctum retulit: Ad Consulatum dexteritate suâ evectus, Asiam sortito accepit, cum circa Nolam, in Marsico bello finiendo, occupatus esset. Mithridatem Asiam crudelissime vastantem compescuit; Socialis belli luctus repressit; Cinnae dominationem fregit, et Marium, qui olim se Quaestorem fastidierat, cum lege per Sulpitium latâ, Asiae provinciam in se transtulisset; Romam profectus, occisô Sulpitiô, ipsam illam provinciam proscriprum et exulem petete coegit. Dein feliciter contra Mithridatem, in Boeotia, Macedonia, Graeciaque bellum gessit, cantisque Athenis, ut et aliis locis, illum pacem petere coegit: evod dum per 2. vel 3. annos eum occupatum teneret, interea hostes eius Romae rerum potiti sunt. Quare reversus, Norbanum prope anusium vicit, An. 671. Urb. Cond. annô post Mariô Iuniore superatô: Postea, per portam Collatinam, urbem ingressus, Dictator factus ita Rem publ. oppressit, ut teste Cicerone in Verrem, nemo, illô invitô, neo bona, nec patriam, nec vitam retinere potucrit. Privatus ad postrem um Dictatura depositâ Puteolis periit Phrhiriasi, i. e. morbô pediculari, An. 676. Urb. Cond. aetat. 60. Hic egregias dotes, immani saevitiâ commaculavit, maecenas eruditorum, ipsemet Historiam vitae suae, quam postea Corn. Epicadius, libertus eius, continuavit, orsus est. Aristotelis libros, Athenis expugnatis, repetit. Vide Vellei. l. 2. c. 12. 17. 23. 25. Plutarchum in Sylla, Liv. Florum, Eurrop. et Lubinum ad illud iuvenalis Sat. 1. v. 16.

----- ----- Et nos

Consilium dedimus Syllae, privatus ut altum

Dormiret. ----- -----

Sosipatet Charisius, l. 1. Sybillam Epicadius de cognominibus ait appellatum, qui ex Sibyllinis libris primo sacrum fecit: deinde Syllam: qui quod flavô et comptô capillô fuerit, consimiles Syllae sunt appellati: Inde effeminati hodicque Sylli dicuntur, quos vulgus imprudenter Psyllos appellat.